darować I
dać coś komuś na własność
Ojcu Podkomorzego sam król ją darował, Po ojcu Podkomorzy godnie ją piastował (I) ten sprzęt mnie darował Książę Dominik, kiedym z nim razem polował I z marszałkiem Sanguszką księciem (II) A na to rzekł Asesor, wesoł z podarunku: ʺJa niegdyś darowane od księcia Sanguszki Stawiłem w zakład moje prześliczne obróżki...” (XI)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Człowiek pracujący ↔ Własność